Σκέψεις γύρω από την στέρηση της Θείας Κοινωνίας στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας

Του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ! Οι ναοί μας άνοιξαν και τηρώντας κάποια μέτρα, τα οποία, αλήθεια, δεν είναι ευχάριστα, μπορούν πλέον οι πιστοί να τους επισκέπτονται να ανάβουν κερί και να προσεύχονται. Με την συμμετοχή μικρού αριθμού προσώπων μπορούν να γίνονται και κάποιες ακολουθίες. Αυτή η τακτική αφορά όλους τους χριστιανικούς ναούς κι επομένως και τους δικούς μας τους Ορθόδοξους.

Σίγουρα το άνοιγμα των ναών μας μετά από την θλιμμένη Μεγαλοβδομάδα που περάσαμε μακρυά τους αποτελεί ευχάριστη είδηση, όσο κι αν είναι ασυνήθιστη η εικόνα που παρουσιάζουν με την εφαρμογή των μέτρων λόγω της κορωναϊκής πανδημίας. Για να ξαναντικρίσουμε τις προ κορωνοϊού εικόνες στους ναούς μας, όπως φαίνεται θα περάσει μάλλον πολύς καιρός ακόμη! 

Στο σταδιακό άνοιγμα που επιχειρείται όπως είναι φυσικό δημιουργούνται κάποια άλλα δεδομένα, διαφορετικά σε σχέση με αυτά που ίσχυαν. Αυτό που μας καίει περισσότερο είναι η μη δυνατότητα συμμετοχής των πιστών στην Θεία Κοινωνία. 

Άλλο πάλι και τούτο, θα σκεφθούν ορισμένοι. Τι σόι Λειτουργίες θα γίνονται χωρίς Θεία Κοινωνία, είναι δυνατόν! Δυστυχώς, ναι! Θα τελείται η Θεία Λειτουργία χωρίς να κοινωνούν οι πιστοί. 

Τι! Θα το επιτρέψουμε; Να ξεσηκωθούμε και να αγνοήσουμε τις κρατικές απαγορεύσεις! 

Ψυχραιμία! Δεν είναι κάτι που το επιλέξαμε εμείς, ως πολίτες όμως αυτού του τόπου πρέπει να το υποστούμε! 

Τι δηλαδή να αρνηθούμε την πίστη μας, να προδώσουμε το Χριστό; 

Μη γένοιτο! Ακριβώς για το αντίθετο πρέπει να αγωνιστούμε. Εμείς την πίστη μας δεν την αλλάζουμε. Έχουμε την ατυχία να αποτελούμε μειοψηφία εδώ που ζούμε. Τα αυτονόητα για εμάς και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν στη σημασία της Θείας Κοινωνίας στην ζωή των Ορθοδόξων, αυτοί που δεν είναι Ορθόδοξοι δεν μπορούν να τα καταλάβουν. Και οι κρατούντες εδώ, δεν είναι Ορθόδοξοι. 

Αν στην Ελλάδα που είναι κατ' εξοχήν χώρα Ορθοδόξων υπάρχουν τόσες δυσκολίες αυτό το διάστημα της πανδημίας, φαντασθείτε εδώ, πόσο μεγαλύτερες γίνονται, μια και οι Ορθόδοξοι αποτελούμε μειοψηφία. Αυτές είναι δικαιολογίες θα σκεφτούν ίσως κάποιοι. 

Όχι, δεν είναι δικαιολογίες, είναι η πραγματικότητα. Και λοιπόν, τι κάνουμε τώρα; 

Ως υπεύθυνοι πολίτες και συνειδητοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί το σίγουρο είναι ότι δεν προβαίνουμε σε ακρότητες. 

Ο Ποιμενάρχης μας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος μας εξηγεί με την εγκύκλιό του τι πρέπει να γίνει. Με απλά λόγια λέει τι! 

- Δεν μας επιτρέπετε την Θεία Κοινωνία; Κι εμείς δεν θα το δεχτούμε ασυζητητί, ούτε μπαίνουμε στην διαδικασία της εφαρμογής άλλων τρόπων για την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας. Περιμένουμε, υπομένουμε και προσπαθούμε να σας πείσουμε (τις γερμανικές αρχές), τι είναι για εμάς η Θεία Κοινωνία. Θέση τίμια, ξεκάθαρη και εκκλησιαστική και πλήρως ταυτισμένη με την καθοδήγηση του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Επομένως, δεν πρόκειται για κατάργηση της Θείας Κοινωνίας όπως έσπευσαν κάποιοι να πουν και να γράψουν, αλλά πρόκειται για ξεκάθαρη αντίσταση στην οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της παράδοσης της Εκκλησίας μας, όσον αφορά την μετάδοσή Της. 

Το πρόβλημα που έχει ανακύψει σίγουρα είναι σοβαρότατο και όσο διάστημα διαρκέσει μέχρι της επιλύσεώς του, θα είμαστε εμπερίστατοι. Τι μπορούμε να κάνουμε; Πρώτα απ’ όλα να αναλογιστούμε γιατί ο Θεός επιτρέπει να γίνεται αυτό και να προσευχηθούμε ζητώντας την συγχώρηση και το έλεος Του. 

Στην Θεία Λειτουργία ο πιστός τρία πράγματα μπορεί να λάβει: τον ίδιο το Χριστό διά της Θείας Κοινωνίας, την χάρη του αγιασμού του και το αντίδωρο. 

Προς το παρόν το πρώτο το στερούμεθα, ας περιοριστούμε στα άλλα δύο και σίγουρα, όσος καιρός κι αν χρειαστεί λύση θα υπάρξει. Ούτε ο Θεός, ούτε η Εκκλησία θα αφήσουν έτσι τα παιδιά τους. 

Γι’ αυτό «είπωμεν και υπέρ εαυτών το Κύριε ελέησον!». 

Χριστός Ανέστη!